Taniec furii. Wybuch pierwszej wojny światowej oczami Europejczyków – Michael S. Neiberg

Czy zastanawialiście się nad tym, co ludzie robili, co czuli w przededniu wybuchu wojny światowej ? Tej pierwszej, kiedy nie byli w stanie wyobrazić, że może dojść do konfliktu na tak szeroką skale. Jak ludzie reagowali na komunikaty o dużym prawdopodobieństwie wybuchu wojny na dniach? Czuli strach? Gdyby tak było, z pewnością wielu turystów skorzystałoby z możliwości powrotu do swojego kraju, którego obszar nie jest zagrożony. Podekscytowanie? Być może było ono u młodych żołnierzy, którzy chcieliby się w końcu wykazać swoimi umiejętnościami i stać się bohaterami narodu. Obojętność czy niedowierzanie? Takie byłoby i dzisiaj nasze podejście, gdyby nam powiedziano, że niebawem dojdzie do III wojny światowej, bo jak wojna, po tym co ludzkość przeszła?! To się dzieje w czasach historycznych, a nie w obecnych, a jeśli już to w nie naszym regionie.

Michael S. Neiberg w swojej pracy analizuje właśnie sytuację przed wybuchem Wielkiej Wojny, jej genezę, która sięga już lat 20. XIX wieku, a punktem kulminacyjnym stał się zamach w Sarajewie na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda von Habsburga. Opinia publiczna środkowej Europy nie chciała przyjąć do świadomości, że zamach na Bałkanach może przyczynić się do wojny na arenie światowej. Wciąż wierzono w dyplomatyczne rozwiązanie zaostrzającego się konfliktu. Pozorne zignorowanie nadchodzącego problemu to chyba typowy objaw społeczeństwa przed wielkimi wojnami. Szczególnie jest on nasilony u młodych, którzy żyli dotąd w czasach pokoju, nie dopuszczają myśli o zmianie tej sytuacji. Widać podobne nastawienie u bohaterów wielu dzieł literackich i filmowych np. w Jutro idziemy do kina.

Taniec furii to ciekawa praca wnikliwie śledząca opinię publiczną w 1914 roku, daje nam obraz ówczesnego społeczeństwa przed i na początku I wojny światowej, która trwała dłużej niż ktokolwiek był skłonny przewidzieć. Neiberg skupia się przede wszystkim na sytuacji we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemiec i czasem wspomina o „neutralnej” Belgii. Szkoda, że tylko tych 3-4 krajów, gdzie Włochy, kraje bałkańskie? Mnie szczególnie interesuje nastawienie w Polaków, którzy pod zaborami, czyli w zupełnie innej sytuacji niż w/w wolne kraje, musieli inaczej patrzeć na zbliżający się konflikt zbrojny. Czy była w nich nadzieja na odmianę ich losu?

Ocena: 4,5/6

2 thoughts on “Taniec furii. Wybuch pierwszej wojny światowej oczami Europejczyków – Michael S. Neiberg

  1. Pamiętam takie zdjęcie z 1914 roku, gdzie młodzi ludzie cieszą się z powodu wybuchu wojny. Wtedy wszyscy wierzyli, że będzie to trwało tylko chwilę i skończy się sukcesem (Niemców, Francuzów, itp.). Rzeczywistość to zweryfikowała…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *