Pieskie życia mojego kota -

Autor: Karolina Macios

Przyjemna i lekka lekturka polskiej autorki, coś w stylu cyklu Żaby i anioły Katarzyny Grocholi. Perypetie kobiety po trzydziestce, której głównym problemem jest mężczyzna i jego ciocia. Motyw dość powszechny. Wiadomo co się dzieje, kiedy jakaś dalsza ciocia postanawia odwiedzić swojego siostrzeńca. No cóż, życie wówczas nie jest łatwe. Klimat powieści miesza się między zabytkowym Krakowem a Hiszpańską kulturą. Nie tworzy to może ewidentnego, specyficznego aromatu powieści, ale jest ciekawie. Podobała mi się istota zwierząt w powieści. Mam na myśli, że zajmują ważne miejsca wśród bohaterów. Cóż, Hiszpan romantyzmem zbytnio się nie popisuje, zwłaszcza przy oświadczynach, ale to może w wyniku jego nieśmiałości. W sumie cała fabuła jest w szczęśliwej wersji, zero zdrad, wszelkie nieporozumienia szybko wyjaśniane, oboje trzymają się zasad… Po prostu idealna para, to co rzadko zdarza się w powieściach tego gatunku. Ja do nich nie mam wygórowanych wymagań, bo to żadna ambitna literatua. Dlatego w czerwcu, po całym roku szkolnym, pozwoliłam sobie na czytanie takich „odmóżdżaczy”. Książka dobra, na rozluźnienie. Co do wydania samej książki mam takie zastrzeżenie techniczne. W książce, mimo iż numeracja stron właściwa to około środka znajduje się kilka stron z treścią, która powtarza fragment sprzed kilku stron i to też lekko pomieszany. Nie wiem, czy taki błąd był tylko w moim egzemplarzu czy w ogóle, w każdym razie uprzedzam o takiej ewentualności.

Opis:

Karolina Macios, autorka znakomicie przyjętego błyskotliwego debiutu Wszyscy mężczyźni mojego kota, powraca z nową powieścią. Książka Pieskie życie mojego kota to kontynuacja przygód Ady i jej słynnego już kota Kastrata. Tym razem zwariowana fotografka będzie musiała stawić czoło niepokornej krewnej ukochanego Hiszpana. Nie dość, że Ada musi bronić integralności swojego związku, to jeszcze w jej życiu pojawia się dwóch nieoczekiwanych osobników, z których jeden ma ogon i szczeka, a drugi nosi sukienki. W sytuacji, gdy matka się zakochuje, ukochany chowa się przed ciotką, kot sypia z psem, a przyjaciółki z agencji Bez Jaj uganiają się za pewnym policjantem, zostaje tylko jedno. Zaszyć się w którymś z krakowskich barów i z lampką, a lepiej całą butelką wina, przeczekać tę burzę. A to dopiero początek?

www.znak.com.pl

6 thoughts on “Pieskie życia mojego kota”

Byłam ostatnio w empiku i byłam o krok od kupienia tej książki, ale zabrakło mi pieniędzy, więc musiałam ten zakup zostawić na potem. Na pewno przeczytam, nie wiem tylko kiedy będę miała okazje.

Odpowiedz