Podczas lektury Filmideł Agnieszki Osieckiej zwróciłam uwagę na charakter starych plakatów filmowych. Plakaty te bywały czasem kiczowate, czasem abstrakcyjnie proste i symboliczne, ale miały swój klimat. To były czasy, kiedy nie każdy plakacista miał dostęp do aparatu i finanse, aby móc zrobić zdjęcie, które dostosowałby do własnej koncepcji projektu. Publikacja Krzysztofa Lenka wzbogaciła moje obserwacje […]