Długo nie mogłam przekonać się do podcastów, ale wcześniej miałam tak samo z vlogami, które ostatnio też coraz rzadziej oglądam. Musiała przyjść odpowiednia pora i materiał, by później całe zimowe wieczory spędzać przy świecach, słuchając i szukając kolejnych ciekawych podcastów. I tak spośród kilku interesujących programów, szczególnym odkryciem były dla mnie nagrania poświęcone architekturze, urbanistyce […]
Rozpad życia w jednym akcie (Po jedenaste: znaj sąsiada swego, reż. Daniel Bruhl)
Po jedenaste: znaj sąsiada swego, podobnie jak Śmierć Zygielbojma, to w zasadzie materiał na sztukę teatralną. Można by skroić scenariusz na akty według kolejnych wejść protagonisty do baru, ale może jako jednoaktówka, dzięki jedności miejsca i czasu, sprawiłaby się lepiej. W przeciwieństwie jednak do Śmierci Zygielbojma jest to również dobry, kameralny obraz do studiowania w […]
Czytelniczy 2022
Przeczytałam 90 książek, co daje najniższy wynik od 2008 roku, kiedy przeczytałam 79, i jest zbliżony do 2011 ze 100 książkami. Niniejszym spełniłam jeden z planów noworocznych, by dać sobie luz z czytaniem i byciem na bieżąco w nowościach. Niestety nie wynikło to z zaangażowania w pisanie poważniejszych rzeczy, lecz z problemów zdrowotnych. Wśród tych […]
Filmowy 2022
2022 był rokiem mocno filmowym i jak na mnie bardzo serialowy. Dokończyłam w tym roku nadrabianie Przyjaciół oraz jestem już przy końcówce Kochanych kłopotów, kontynuowałam Młodego Sheldona, a poza tym dominowały u mnie krótkie seriale. Zaczęłam sporo tytułów, które porzuciłam po pierwszych odcinkach lub po dłuższym czasie (Wspaniałą panią Maisel poprzestałam na pierwszych odcinkach II […]
Me cząstki pozostają niewzruszone (Cząstki elementarne – Michel Houellebecq)
Zwieńczeniem mojego minimaratonu z twórczością Houellebecqa był powrót do Cząstek elementarnych, uchodząca za czołową pozycję autora, od której zresztą czytanie „współczesnego de Sade” zaczęłam kilka lat temu. Jak wyznawałam w poprzednich tekstach, lekturę tej powieści nie wspominam najlepiej, nie było w niej nic, co by mnie zafrapowało na tyle, by zapamiętać z niej cokolwiek (mimo […]
Zachód i Wschód okiem sceptyka (Platforma – Michel Houellebecq)
Moje kolejne spotkanie z Houellebecqiem sięgało jeszcze wcześniejszej twórczości. Wydana w 2001 roku Platforma stanowi już zapowiedź poglądów autora wobec polityki migracyjnej i religijnej, które zostały przedstawione w Uległości. Powieściowa Francja jest krajem mocno konserwatywnym, zdecydowanie bardziej niż sąsiednie Niemcy czy Hiszpania. Michel, bohater i narrator dokonuje obserwacji coraz liczniejszej reprezentacji muzułmanów. Odnotowuje też, że […]
Lektura z przyszłości (Możliwość wyspy – Michel Houellebecq)
Możliwość tej wyspy nie daje mi dziś zasnąć Możliwość tej wyspy nie daje mi nic zacząć Możliwość tej wyspy nie daje mi nic … Możliwość wyspy uważana jest za jedną z lepszych powieści w dorobku Houellebecqa, co mnie trochę zaskoczyło ze względu na to, że w Polsce autor kojarzony jest przede wszystkim z Cząstkami elementarnymi, […]
Premiera tygodnia cz. 2: Nie cudzołóż i nie kradnij, reż. Mariusz Kuczewski
Gdy po pokazie zapoznałam się z oczekiwaniami użytkowników pewnego portalu filmowego wobec Nie cudzołóż i nie kradnij, które wprost mówiły, że po 20 latach czekają na dobrą polską komedię gangsterską – zrobiło mi się ich żal. Bo na tę przyjdzie im jeszcze trochę poczekać. Obecność Cezarego Pazury w obsadzie nie gwarantuje powrotu Poranka kojota czy […]
Premiera tygodnia: Chrzciny, reż. Jakub Skoczeń
[Recenzja pierwotnie ukazała się w „Ińskie Point” nr 3-4/2022] Tak chłodno patrząc, trzeba się zgodzić z opiniami, że Chrzciny stanowią typowy dramat rodziny osadzony w realiach PRL-u, którego dramaturgia jest budowana na ogranych wątkach: powrót brata, tajemnica z przeszłości i inne grzeszki tworzące pęknięcia w idealnej fotografii rodzinnej, a także ściśle związana z czasem akcji […]
O świecie, którego już nie ma (Niepowinność – Paweł Radziszewski)
Tym, co zaskoczyło mnie podczas podróży przez wsie, to obecność bloków, które kojarzą mi się z typowo miejską zabudową. Nie są to duże osiedla, dwa, trzy bloki dwu-, trzykondygnacyjne. Mając jeszcze przekonanie, że życie na wsi jest nudne i smutne, pomyślałam, że jeszcze smutniejsze jest życie na wsi w bloku. Nie dość, że mieszkanie w […]