Zacznę bezpośrednio: jaki cel autora kryje się w przyznaniu się, że mimo prośby bohatera o anonimowość, podał jego nazwisko, mimo braku zgody na nagrywanie rozmowy, włączył dyktafon w komórce? Gdyby się nie przyznał, nie dałby pola do krytyki jego sposobu pracy. Nie pokazałby się jako reporter, który nie szanuje bohaterów. Kto chciałby niekorzystnie wypaść? A […]
Pora wyjść ze swojej dziupli, czyli jesienne plany festiwalowe i nie tylko
Sezon festiwalowy zaczynam w sierpniu od Ińskiego Lata Filmowego, którego nadejście oznacza, że lato i najpiękniejsze miesiące w przyrodzie zbliżają się ku końcowi. Ale na pocieszenie przychodzi festiwalowa jesień. Zwykle chłodna i brzydka pogoda zachęcają do tego, by zaszyć się na sali kinowej albo jak to bywało przez ostatnie dwa lata – w łóżku pod […]
Tajemnica poliszynela (Śmierć Zygielbojma, reż. Ryszard Brylski)
[Recenzja ukazała się w „Ińskie Point” nr 7-8/2022] Scenariusz filmowy dotyczący Szmula Zygielbojma i jego samobójstwa, za którym stał protest przeciwko zagładzie narodu żydowskiego, czekał kilka lat na zrealizowanie, co więcej, czekał z zapewniony wsparciem ze strony Ministerstwa Kultury. Projektu podjął się Ryszard Brylski, powracając do filmowego […]
Indiański doktor Dolittle (Yakari i wielka podróż, reż. Xavier Giacometti)
[Recenzja ukazała się w „Ińskie Point” nr 3-4/2022] Yakari i wielka podróż to jedna z tych bajek, które mogą rozbudzić fascynację kulturą indiańską. Może nie będzie to hit pokroju Pocahontas, ale barwne stroje, fryzury i makijaże bohaterów, rytualne tańce i zebrania plemion, magiczne działania totemów oraz przygody to coś, co rozpala wyobraźnię młodego widza. A […]
Skąd przyszliśmy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy? (Jestem twój, reż. Maria Schrader)
[Recenzja ukazała się w „Ińskie Point” nr 1-2/2022] Nie ukrywajmy, Jestem twój nie prezentuje nowego tematu, nie pochyla się nad zagadnieniami, które nie wypełniałyby nasze wyobraźni od przynajmniej dwustu lat (jeśli liczyć monstrum doktora Frankensteina jako prototyp dzisiejszych androidów), kiedy wizja maszyn zastępujących człowieka w coraz doskonalszy sposób się urzeczywistnia. Już dawno wyszliśmy w wyobrażeniach poza […]
Nobla nie będzie (Kogel-Nobel – Eugeniusz Dębski)
[Recenzja ukazała się w „Fabularie” nr 1/2021] Kogel-Nobel to bodaj pierwsza w dorobku Eugeniusza Dębskiego powieść niefantastyczna, choć o fantastyce traktuje i niejako kusi, by traktować ją jako po części autobiograficzny (z protagonistą jako alter ego autora) komentarz o niedocenionej pozycji autorów fantastyki na polu literackim. Choć autor na spotkaniu próbował temu zaprzeczyć, wymieniając cechy […]
Rasizm i klasizm (Ten dziwny wiek – Kiley Reid)
Ten dziwny wiek miał szansę okazać się kolejnym dobrym reprezentantem tzw. literatury środka, ale jeden splot fabularny wywołał u mnie wątpliwości. Czy ten charakterystyczny dla literatury masowej zabieg już wyklucza przynależność powieści Kiley Reid do „literatury środka”, czy po prostu jest słabszą jej reprezentantką? To skłoniło mnie do rewizji używanego tu pojęcia, którym posługuję się […]
Nowe spojrzenie na macierzyństwo (Trans i pół, bejbi – Torrey Peters)
To jest chyba pierwszy przypadek, kiedy do książki zachęciło mnie nazwisko tłumaczki. Aga Zano dała mi się poznać przez przekład znakomitej książki Dziewczyna, kobieta, inna Bernardine Evaristy i miałam wrażenie, że jest to osoba, która podejmuje się niełatwych zadań, przekładu literatury, do której nasz język jeszcze nie dorósł, nie zaproponował odpowiednich ekwiwalentów bądź są one […]
Tylko do obejrzenia! (Ostatni turnus. Pocztówki z wczasów PRL-u – Marcin Wojdak)
Niezwykle ciekawy projekt Cosmoderny, której pokłosiem jest wydany niedawno Ostatni turnus. Pocztówki z wczasów PRL, wpisuje się w moje zainteresowania, a może raczej fascynację ośrodkami wczasowymi i sanatoryjnymi. Może dlatego, że podobnie jak Marcin Wojdak na wczasy nie jeździłam (może parę razy byłam w bardzo wczesnym dzieciństwie), za to jeździli moi dziadkowie i przez to […]
Doświadczenie braku (Mleko i głód – Melissa Broder)
Zwlekałam z pisaniem recenzji Mleka i głodu, licząc, że ten natłok emocji, w tym szczęścia, jaki towarzyszył mi w trakcie i po lekturze, przeobrazi się w konstruktywne i merytoryczne uwagi. Po dwóch tygodniach pozostaję w tym samym stanie. W międzyczasie zdążyłam najbliższym poopowiadać o tym, jaka to jest fajna powieść, co budziło w nich konsternację, […]