Autor: Joanna Chmielewska
Kontynuacja pierwszego tomu autobiografii. Więc kolejna porcja życia znanej autorki m.in. wielu kryminałów i powieści dla dzieci. Jest interesująca, jednak czyta się ją zdecydowanie długo i jak czyta się ja tak po kawałku raz na jakiś czas, tzn.tu jest kwestia czasu, to możesz czytać ją wieki. Należy siąść i zacząć czytać. Nie mówię, ze odrazu całość, ale jakiś obszerniejszy fragment niż 2-3 kartki, inaczej to nie ma większego sensu. I naprawdę niech bierze ją sobie za lekturę ten kto naprawdę ma obeznanie w jej ksiażkach i lubi jej sposób pisania. Wtedy na pewno zaciekawi i zdoła ją przeczytać do końca.
Prawdziwy ślub brałam dwunastego sierpnia, zanim to jednak nastąpiło, złożyłam wizytę rodzicom narzeczonego. Wedle przepisów prawnych, już męża. Z góry wiedziałam, że akceptowana nie będę, jedyna małżonką odpowiednią dla beniaminka mogła być księżniczka Małgorzata angielska, wszystko poniżej stanowiło mezalians, ale wola boska, wizytę należało złożyć i dać się poznać. Poszliśmy, mąż dziko zacięty, ja zdenerwowana…