Reżyseria: Agnieszka Holland
Najlepsza studentka-kompozytorka (Diane Kruger) zostaje wysłana do wielkiego kompozytora Ludviga van Beethovena (Ed Harris). Nieprzewidywalny maestro przyjmuje Annę Holtz jako kopistę. Dla niej to okazja pokazania swojego talentu. Wspólna znajomość nie kończy się na udanej premierze, zaczynają wspólnie tworzyć następne dzieła, wówczas ich życie całkowicie się zmienia.
Doceniam filmy Agnieszki Holland. Kolejny jej świetny film. Bardzo lubię filmy o wielkich ludziach. A o kompozytorach w szeczególności, dosyć dużo takich filmów powstało. Uważam, że to nie lubienie muzyki poważnej zachęca do filmu, ale odwrotnie. Mając świadomość przy jakich okolicznościach pewne utwory powstały, czujemy klimat muzyki. Dlatego muzyka tu jest przeważnie dobrze dobrana. W tych filmach podobają mi się charaktery Ludzi, zazwyczaj jest on trudny i mocno burzliwy, w końcu muzyka takie emocje ma. Też mogę wyciągnąć wniosek na podstawie tego filmu i o Chopinie i Mozarcie- muzyka szybko prowadzi do chorób, poważnych chorób, zaś one prowadzą do końca swojej twórczości. Myślę, że za tym kryje się sekret wielkości ludzi. Film przedstawia wartości ważne w życiu, tj. miłość i rodzina, a tego brakuje w karierze. Ludzie nie wriują od pracy, ale od braku drugie człowieka, z którym mógłby nie tylko dzielić pasję, ale też inne życie. Dobre zagranie zmieszanej studentki i pozostałych świadków życia van Beethovena.
Film bez zarzutu, bo ma swoisty klimat co cenię najbardziej w każdym dziele, niecierpię grupy dzieł co dają od siebie podobne efekty, a takich niestety jest wiele.
mam nadzieję, że wkrótce uda mi się zdobyć i obejrzeć ten film 🙂 bardzo lubię takie klimaty. Widzę, że nakłonił Cię do głębokich przemyśleń. Ja też osobiście uważam, że człowiek bez drugiego człowieka jest nikim, życie staje się puste i bezsensowne.zapraszam na nową „lepszą” notkę /filmy-wedlug-agniechy.blog.onet.pl/cmok ;*