Autor: Orhan Pamuk
W końcu nadszedł czas na zapoznanie się z tureckim noblistą, w ten sposób poznając nie tylko kolejnego noblistę, ale także rozszerzając peryferia literackie o Turcję. Stambuł. Wspomnienia i miasto nie jest powieścią autobiograficzną, choć takowe wątki też się w niej znajdą. To są wspomnienia Pamuka: z dzieciństwa, młodości, czasów szkolnych, pierwszych miłości i doznań seksualnych; a także jest to opowieści o Stambule, największym mieście tureckim. To miasto kultury i sztuki oraz inspiracji dla artystów i pisarzy. To o nich wspomina Pamuk, poznajemy pisarzy turecki i europejskich pisarzy odwiedzających Stambuł. Od rozważań związanych z urodzeniem i pochodzeniem jego rodziny dochodzi do wniosku, że zostanie nie malarzem, lecz pisarzem. Stambuł to nie tylko spacer po mieście, ale droga do odkrycia powołania. Tekst jest wzbogacony o zdjęcia prywatne noblisty, które nie są opatrzone komentarzem. Wszelkie adnotacje do zdjęć można znaleźć pod koniec książki.
Co mogę powiedzieć od siebie? Zastanawiałam się, czy brak znajomości innych książek Pamuka ograniczy mój odbiór książki o jego życiu. Ale nie odczułam tego braku, może dlatego, że pisarstwo to puenta jego wspomnień o Stambule… Początkowo wciągałam się w świat Turcji, jej mieszkańców i czasów młodości Pamuka. Później myśli uciekały mi w innych kierunkach, książka nie przykuła sobie mojej uwagi. Nie zostałam oczarowana czy chociażby zainteresowana bliżej tym miastem, które poniekąd znam z historii sztuki i powszechnej. To jednak nie odstrasza mnie od Pamuka, drugie podejście być może nastąpi.
Ocena: 4/6
Tą książką rozpoczęłam czytanie tematyczne, czyli tydzień z kulturą azjatycką i afrykańską.
Przy drugim podejściu możesz zajrzeć do „Nazywam się Czerwień” – jest i wątek kryminalny, i spore fragmenty poświęcone sztuce książki, i orientalny klimat. Polecam.
Dziękuję za polecenie. Na pewno to uwzględnie przy wyborze kolejnej książki Pamuka.Pozdrawiam 🙂
Czytałam. Dobra firma, choć nie lubię wynurzeń autobiograficznych pisarzy