Autor: Lauren Oliver
Może od razu się przyznam, że nie czytałam pierwszej części cyklu Delirium, ale też za późno dowiedziałam się, że Pandemonium to drugi tom. Może znajomość Delirium wiele wyjaśniłaby mi zasady świata, w którym żyje Lena. I chętnie poznałabym jej poprzednie życie.
Akcja Pandemonium dzieje się w bliżej nieokreślonym świecie, a ograniczenie określenia do jednego świata byłoby krzywdzące. Jest to świat, gdzie miłości i uczucia są zakazane. Ludzi, którzy kochają się, nazywa się chorymi. Są oni poddawani zabiegowi, który sprawia, że nie będą nigdy mogli darzyć kogoś uczuciem, nikogo nie będą pragnąć. Główną bohaterką jest Lena, która tęskni za Aleksem. Po tragicznym wypadku wstępuje do ruchu oporu, aby walczyć o wolność i miłość. Członkowie tego ruchu nazywani są Odmieńcami. Wśród ich wrogów znajduje się Julian, którego trudno nie pokochać.
Wykreowany świat początkowo przypominał mi początkowo cykl Brzydcy, Śliczni, Wyjątkowi Scotta Westerfielda, szczególnie w określaniu miejsc np. Głuszy. Potem stwierdziłam, że te zabiegi pozbawiające ludzi uczuć, teoria, że miłość jest czymś niepożądanym są bliskie światu wykreowanemu przez Orwella. Nie sądzę jednak, aby Lauren Oliver chciała przez tę powieść dla młodzieży mówić o totalitaryzmie i innych ustrojach. Ale jest tego bliska, jeśli chcielibyśmy na siłę wyszukiwać się nawiązań i przenośni.
To przestrzeń akcji przyczynia się do pozytywnej oceny tej książki. Jeśli chodzi o samą przyjemność czytania, powiem szczerze, że nie wciąga na tyle, by nie móc się oderwać. Często czułam się zagubiona, bo nie potrafiłam ogarnąć tego świata, który z pewnością byłby wyraźniejszy dla czytelników znających Delirium.
Ocena: 4/6