Mówiąc o seksie w III Rzeszy, pierwszymi skojarzeniami są życie seksualne (a raczej jego brak) Adolfa Hitlera oraz segregacja rasowa przez doń propagowana. Badanie tego pierwszego można opierać tylko na różnych spekulacjach, plotkach nigdy niepotwierdzonych, a nieraz solidnie obalonych. No bo czy to nie dziwne, że Adolf Hitler, który postulował o płodzeniu czystej rasy niemieckiej, sam w żaden sposób do tego nie przyczynił się? Z jednej strony, najbardziej widocznej jest to sensowne. Jak Żyd mógłby przyczynić się do stworzenia aryjskiego obywatela? Czyżby to miało świadczyć o tym, że Hitler był świadomy swojej rasy i tak jej nienawidził, że skazał ją na zagładę? O życiu osobistym Hitlera wiemy na pewno to, że miał jedną partnerkę Ewę Braun, która na 40 h została jego żoną, po czym popełnili samobójstwo. Co stało za przyczyną jego takiego ubogiego życia erotycznego? Trudno powiedzieć. W każdym razie kanclerz nadrabiał te braki intensywnie kontrolując to życie u innych.
Generalnie chodziło o to, by liczba urodzeń była na tyle wysoka, aby nadrobić straty w ludziach po I wojnie światowej. Powstająca nazistowska Rzesza, która miała trwać co najmniej 1000 lat, miała być narodem czystym i jednolitym pod względem rasy. Parcie władzy na rozmnażanie się ludności niemieckiej przyczyniło się do zmiany postrzegania związków małżeńskich i partnerskich. Samotne ciężarne kobiety nie były powodem do wstydu, (pod warunkiem, że nie noszą pod sercem mieszańca), ale rząd otaczał je i ich nieślubne dzieci szczególną opieką w ośrodkach zwanych Lebensborn. Tu należy wspomnieć nazwisko Himmlera, który zajmował się kontrolą urodzeń i na terenie Niemiec stworzył kilkadziesiąt takich ośrodków Lebensborn, które poza granicami kraju, wbrew jego oczekiwaniom, nie przyjęły się. Można domyśleć się, że aborcja oraz wszelkie środki antykoncepcyjne były surowo zabronione, w szczególności dla przedstawicieli czystej rasy.
Kolejnym problemem poruszanym przez Annę Marię Sigmund jest homoseksualizm. Paragraf 175 był bezlitosny dla wszystkich mężczyzn, którzy czuli pociąg do swojej płci. Przykładem jest znany już szerszemu gronu, dzięki nominowanemu do Oscara filmowi Gra tajemnic, Alan Turing, wybitny matematyk, który został skazany na wykańczającą hormonoterapię. Co ciekawe, geje byli tępieni, natomiast lesbijki nie naruszały prawa. Homoseksualizm u kobiet był traktowany jako ich nieszkodliwa fanaberia. I to nie tylko w Niemczech, ale do tego wrócę przy innej książce.
Publikacja Anny Marii Sigmund pozwala spojrzeć na III Rzeszę jako kraj, w którym pod wpływem opresyjnej władzy dokonuje się rewolucja seksualna. Można rzec, że zmiana obyczajów w dwudziestoleciu międzywojennym to preludium rewolucji seksualnej po II wojnie światowej. Przedstawiona wnikliwie i rzetelnie polityka seksualna i rasowa nazistowskiej władzy przypomina, co było przyczyną nieuniknionej zagłady ludzkości oraz konfliktu zbrojnego na skalę światową.
Ale przecież Alan Turing to Wielka Brytania i to tam go represjonowano! Gdzie Rzym a gdzie Krym.
To nie są na tyle odległe od siebie kulturowo kraje by nie móc tych faktów połączyć, zwłaszcza, że jedno i drugie dzieje się mniej więcej w tym samym czasie.