Chciałam mieć w końcu motywację, aby wypróbować któryś z przepisów zamieszczonych w książkach niekulinarnych. Często na takie trafiam, często mi przy nich ślinka cieknie i muszę sama coś przekąsić, aby móc kontynuować lekturę. Po powrocie do domu na święta szybko przejrzałam poniższy stosik.
Szukałam czegoś słodkiego na świąteczny stół, ostatecznie znalazłam proste i krótkie przepisy, nie wymagające składników, które musiałabym dokupić. Otóż uwielbiam czosnek, zresztą w domu nie jestem w tym odosobniona. U Frances Mayes w Codzienność w Toskanii znalazłam dwie propozycje: Maionese All’Aglio oraz Aglio arosto. Zdecydowałam się na drugi eksperyment, czyli czosnek pieczony.
Zamiast czterech główek czosnku wzięłam jedną – na spróbowanie. Obrałam ją z suchej zewnętrznej skórki, nożem odcięłam czubek, aby było widać ząbki, następnie położyłam ją na kawałku folii aluminiowej. Główkę pokropiłam oliwą i tak zawiniętą w folię włożyłam do lazaniery z udkami kurczaka pieczonymi na dzisiejszy obiad (w celu oszczędzenia prądu). Całość włożyłam do podgrzanego do 230 stopni piekarnika na 30-45 min. W rzeczywistości wyjęłam po około godzinie, bo nikt nie pamiętał godziny włożenia.
Po wyjęciu główki zauważyłam, że ząbki są bardzo miękkie, ale nie kleiste jak to pisała Frances. Skórka nie przylegała do ząbków, więc też nie było problemu z ich wyjęciem (tu znowu porady odnośnie tego nie przydały się). Położyłam ząbek na kromce chleba i go rozsmarowałam. Nie jest tak ostry jak surowy czosnek, dlatego taką kanapkę można bez skrzywienia zjeść, ewentualnie doprawić solą.
Nie jestem blogerką kulinarną ani fotografem, więc zdjęcia są dalekie od ideału. Chciała tylko mniej więcej pokazać, jak to wygląda. 😉
No to smacznego!
brzmi całkiem nieźle 🙂 muszę przetestować 🙂
Tylko pamiętajcie, tylko polski czosnek!