Książkowy 2014

Wiem, że zmusiłam Was czekać ciut dłużej niż obiecywałam, ale moja lektura Papug z placu d’Arezzo przedłużyła się, a poza tym mam problem z uczynieniem podsumowania, a dokładnie z zrobieniem rankingu najlepszych książek minionego roku.

Zacznę więc od tego, że w 2014 roku przeczytałam 117 książek, w tym 1 powtórka, 3 audiobooki i 12 komiksów. Narodowościowo rozkłada się to następująco:

1. Polska – 59
2. USA – 27
3. Francja – 13
4. Wielka Brytania – 5
5. Irlandia – 3
6. Rosja, Niemcy, RPA – 2
7. Dominikana, Turcja, Szwecja, Włochy – 1

Niezmienną rzeczą jest dominacja literatury polskiej oraz spora ilość amerykańskiej. Kolejne miejsca też zazwyczaj przypadają literaturze francuskiej i brytyjskiej, cieszę się, że po kilku latach, ta pierwsza znów zdominowała tę drugą. Natomiast nie podoba mi się, że tak mało krajów „dotknęłam”, bo tylko 12, kiedy w latach poprzednich było po 25 krajów (2013-2012), a wcześniej około 20. Poszerzyłam horyzonty tylko o 1 nowy kraj, czyli Dominikanę. Wolałabym, a nawet planowałam, więcej, ale nie wyszło.

Jeśli chodzi o źródło przeczytanych książek to:

• Egzemplarze recenzenckie – 38
• Biblioteka – 31
• Pożyczki od znajomych – 25 (z tego prawie połowa od Oisaja ;-))
• Własne – 13 (z tego 4 wpisują się w wyzwanie „Z półki”, pozostałe to bieżące nabytki)
• Ebooki – 9

Natomiast domowy księgozbiór wzbogacił się o 89 nowych książek i zmalał o ok. 30 egzemplarzy, które oddałam na wymianę. Żródłami nabytków są:

• Egzemplarze recenzenckie – 45
• Zakupy – 22
• Prezenty – 11
• Z wymiany – 6
• Nagrody – 5

Jak już wcześniej zapowiadałam, w minionym roku byłam bardzo krytyczna, bo raptem tylko 3 tytuły oceniłam na 5,5. Szóstek nie było. Dodam, że dwa z nich to komiksy. W związku z tym łatwo wyłonić mi książkę roku, a jest nią:

Uzasadnienie znajdziecie w recenzji, do której dotrzecie klikając w okładkę.

Natomiast dwoma najlepszymi komiksami przeczytanymi w minionym roku są:

Z racji tego, że ponad 20 książek oceniłam bardzo dobrze, z tych wyróżnię tylko 12 tytułów wydanych w 2014 roku:

1. Wybory – Ruta Sepetys
2. Otwórz oczy, zaraz świt – Mateusz Czarnecki
3. Sucha sierpniowa trawa – Anna Jean Mayhew
4. Filmowy Paryż – Michał Bąk
5. Spóźnione wyznania – John Boyne
6. Mój Madagaskar – Jarosław Kret
7. Szubienicznik. Falsum et verum – Jacek Piekara
8. Zabójca – Maria Nurowska
9. Maria Antonina. Z pałacu na szafot – Juliet Grey (jak całą trylogię)
10. Walizki hipochondryka – Mariusz Sieniewicz
11. Holyfood – Szymon Hołownia
12. Papugi z placu d’Arezzo – Eric-Emmanuel Schmitt

Zdecydowanie najgorszą książką przeczytaną w minionym roku jest

Powieść Grażyny Plebanek jest ewidentnie złą książką, jedną z najsłabszych, jakie czytałam. Poniżej wymienię 6 tytułów, które są albo złe, albo mnie rozczarowały, zmęczyły, albo zbulwersowały:

1. Zimowa opowieść – Mark Helprin
2. Notatnik z wyspy – Wioletta Grzegorzewska (nie przekonuje mnie ta forma literacka ani treść)
3. Wiosna życia – Artur Kosiorowski
4. Biesy – Fiodor Dostojewski (wybaczcie, ale chyba znacie mój stosunek do literatury rosyjskiej)
5. Pamiętnik opata de Choisy przebranego za kobietę – François-Timoléon Abbe de Choisy (dawno mnie nic tak nie zbulwersowało, jak to co zostało opisane w tym pamiętniku, nie potrafię wyjść poza ocenę moralną)
6. Trauma codzienności – Mark Epstein

I na koniec wymienię literackie wydarzenia, w których miałam przyjemność brać udział w minionym roku (w kolejności chronologicznej):

• Wielka Książkowa Wymiana w Czajniku organizowana przez ŚBK
• Spotkanie z Magdaleną Witkiewicz w Zabrzu
• Spotkanie z Tomkiem Michniewiczem w Krakowie
• Conrad Festival
• Targi Książki w Krakowie
• Spotkanie z Szymonem Hołownią w Krakowie
• Targi Książki w Katowicach
• Spotkanie z dr hab. Jarosławem Dumanowskim w MCK

Prawie zapomniałabym. Jak co roku wyróżniam autora, którego twórczość najczęściej towarzyszyła mi w danym roku. O tytuł autora roku konkurowali Katarzyna Michalak, Szymon Hołownia i niewiele brakowało, aby ponownie ten tytuł otrzymał Eric-Emmanuel Schmitt. Jednak autorem roku zostaje Bill Wilingham, autor znakomitego cyklu komiksowego Baśnie.

To chyba wszystko, o czym chciałam wspomnieć. Zatem tym podsumowaniem zaczynamy, chciałam napisać 9. rok blogowania, ale właściwie za miesiąc te 9 lat minie, a więc kończymy i zatem ruszamy w 10. rok blogowania. Brzmi lepiej, prawda? 🙂