Bal maturalny

  Reżyseria: Nelson McCormick

Donny po przeżyciu koszmarnej tragedii, od której minęło parę lat, nadal miewa koszmary w nocy i straszne wizje. Nadszedł ostatni dzień w szkole średniej – idzie na bal maturalny. Świetnie bawiąc się z przyjaciółmi wydaje się, że powinna zapomnieć o tym koszmarze. Okazuje się, że człowiek, który zwariował na jej punkcie i zamordował jej rodzinę jest na wolności. W ten sposób najpiękniejszy wieczór staje się najkoszmarniejszym niosąc z sobą liczne ofiary.

Mocno zakosztowałam dreszczyk thrilleru. Nie jest mi słabo na widok krwi, więc w napięciu czekało się na kolejne ofiary. Uda jej się czy nie. To co lubię najbardziej. Niby spokojne życie, może niedokońca dla Donny, ale ogółem nic by nie wskazywało na pogorszenie sytuacji. Było minęło i… nie wróci? W środku się buntowałam, dlaczego wszyscy chcą iść sami, a nie z partnerem, może by to powtrzymało. Człowiek nieświadom sytuacji popełnia błędy. Tak też jest w życiu. Choć w sumie przewidzialam prawie cały film do końca, to jednak te ostatnie sceny były najbardziej drastyczne. Czego się spodziewać? Chyba nie szczęśliwego zakończenia?  A jednak miałam wciąż nadzieję, że sytuacja rozwiąże się łagodniej.  Gra aktorska bez zarzutu, poza jedną z ostatnich scen. Trudno mi opowiedzieć o niej nie zdradzając filmu, ale chodzi mi o scenę, kiedy Donny kładzie się do łóżka i widać wyraźnie, że chłopak ją obejmuje, czyli musi być żywy, a zaraz odwraca się i jest martwy. Szczegół, ale wyraźny. Podobał mi się też wygląd Donny, tzn. podobało mi się, że nie była taka idealnie piękna, a miała pewne zniekształcenia na twarzy. Po prostu natura.

Film naprawdę dobry, może dla amatorów bardziej, niż tych bardziej doświadczonych. Ale ogólnie mówiąc jestem zadowolona z seansu, który nie zraził mnie do tego gatunku, a wręcz przeciwnie- zachęcił. Więc spodziewajcie się w przyszłości więcej recenzji właśnie thrilleów.