Autor: Tomasz Olszakowski
Nie wiem jak Wy wytrzymacie z Panem Samochodzikiem, ale ja mogę długo;-). Nawet wczoraj po oddaniu dwóch przeczytanych książek, przyniosłam dwie kolejne i tu się starałam te najwcześniejsze, aby w miarę możliwości czytać chronologicznie. Niestety po kwadransie przeszukiwania dwóch półek (bo tyle one zajmują) nie znalazłam „Testamentu Jędrzeja”, co mnie szczególnie unieszczęśliwia, bo na tej część mi najbardziej zależało.
W 42 t. Michaił, przyjaciel z Rosji, mieszkający w Szwecji namawia przyjaciół na poszukiwanie ikony z cerkwi, której kupno zaproponował Batura pewnemu przemytnikowi Niemcowi. Tak więc Paweł wraz z Panem Samochodzikiem próbują rozwiązać kolejną zagadkę, która jest szczególnie niebezpieczne, gdy tu czasem życie wisi na włosku.
I podobało mi się. Chyba pierwsza zagadka nie została tak zakończona sukcesem, jak to bywało w innych częściach, ale kto wie, czy któryś z autorów nie powróci do tej ikony w innej części. W tej części dotkliwie poczułam starszy wiek Pana Samochodzika, ale całe szczęście jeszcze nie na tyle, by odchodzić na emeryturę. Zwłaszcza, że patrząc na dzisiejszą setną ilość tomów, to nie jesteśmy nawet w połowie. Wiem, że kiedyś ten koniec nadejdzie, bo chyba nie chcemy robić kryminalno-przygodowej literackiej wersji Mody na sukces. Choć powiem, że jeśli już Pana Tomasza nie będzie, to będą jego następcy, szkoda, że nie jego dzieci, jak to było w przypadku Batury, ale może i lepiej. Co za dużo to nie zdrowo. Ja już myślami jestem przy końcu kiedy w rzeczywistości przeczytałam zaledwie ok. 20 książek tego cyklu. Co to tej części nie mam zażaleń. Tą częścią przerywam Pana Samochodzika autorstwa Tomasza Olszakowskiego. Potrafił się spisać, choć pierwsze wrażenie było negatywne.
Ja pamiętam pana Samochodzika Nienackiego, a tego późniejszego po prostu nie znam. Ale widzę, że jest niezły:)P.S. Denerwuje mnie na onecie wszystko. Od kodów obrazkowych po ustawienia. No i ten nawał spamu. Jak ja wytrzymałam tak długo?
Kody są nie tylko na onecie, no spamami podobnie. Onet nie jest idealny, ale chyba idealnych nie ma. Wiesz gdyby nie to, że chciałabym mieć wszystkie recenzje w jednym miejscu, to bym się przeniosła, a tak jakoś znoszę te 4 lata na onecie.