Kto pamięta te momenty, gdy kolejny ząb zaczynał się ruszać i wreszcie po paru tygodniach udawało się go bez większego bólu wyrwać? Te nowe szczerbate uśmiechy, których zaistnienie zbiegało się z przedszkolną sesją fotograficzną? Kto pamięta te pojemniki (u mnie kieliszek), w których rodzice gromadzili nasze mleczaki? Zęby te z czasem zdawały się zmieniać barwę, […]
Tag: dzieci
Pozory mylą (Porodzina – Natalia Fiedorczuk)
Natalia Fiedorczuk nie daje się zaszufladkować i próbuje sił w coraz to nowych formach gatunkowych. Doceniona „Paszportem Polityki” za Jak pokochać centra handlowe? Zaoferowała nam kolejną powieść społeczną (tak określiłabym Ulgę) oraz biografię (Odmieniec), nie licząc kilku książek dla dzieci oraz opowiadań. Tym razem wzięła się za zyskujący w ostatnim czasie na popularności podgatunek kryminału: […]
O wykluczeniu (Nic tu po was – Kevin Wilson)
Powieść Kevina Wilsona przypomniała mi, że w przerwie między poważniejszymi i ambitniejszymi lekturami warto sięgnąć po beletrystykę z tzw. literatury środka, która wymyka się irytującym schematom, a zarazem czyta się ją z lekkością przypisywaną gatunkom popularnym. Bo Nic tu po was należy do tych nielicznych u mnie w ostatnim czasie książek, które przeczytałam jednym tchem, […]
Tu jest teraz twój dom – Marta Wroniszewska
Dziękuję Marcie Wroniszewskiej za ten reportaż. Niewiele jest książek, które zmieniają nasz światopogląd, rewidują naszą wizję pewnej sprawy – zwykle dobieramy i doceniamy lektury, które utwierdzają nas w pewnych przekonaniach, a gdy tak nie jest, to polemizujemy albo nawet krytykujemy. A adopcja jest mi tematem bliższym, niż okoliczności życiowe mogłyby na to wskazywać. Nie mam […]
Władcy strachu – Ewa Winnicka, Dionisios Sturis
Nazwisko autorki naprowadza nas na temat, gdyż dała się poznać jako reportażyska, która oddaje głos najmłodszym, a właściwie w ich imieniu wyraża ból, krzywdę i niezrozumienie wobec świata, który one mają przecież dopiero poznać. Niestety poznają go od najgorszej strony, od przemocy, braku szacunku i możliwości wyrażenia swoich emocji – otoczenie pozbawia je podmiotowości. Czasami […]
Italo disco (Sekret bogini fortuny, reż. Ferzan Özpetek)
Premiera: 16 października Urodzony w Turcji Ferzan Özpetek dobrze czuje włoskie klimaty. Sekret bogini fortuny swoją kompozycją przypomina italo disco – kręcimy nosem, kpimy z mnogości wielkich dramatów rozgrywanych w tekście piosenki, tracących swoją powagę przez charakter całego utworu, a zarazem wpada ona w ucho i ze wstydem przyznajemy, że nam się to podoba. Bo […]
Przedpremierowo: Ujarzmić wroga (Wilkołak, reż. Adrian Panek)
Premiera 29 marca! Można mieć pewne obawy przed filmem Adriana Panka, bo czy doświadczenia wojenne same w sobie nie są dość przerażające, by opowiadać o nich w konwencji horroru? Jednak kilka kadrów wystarcza, by przypomnieć o innym dziele łączącym potworność wojny ze zjawiskami nadprzyrodzonymi: Labirynt fauna. I odniosłam wrażenie, że Panek częściowo inspirował się filmem […]
Demoniczne matki (Ciemno, prawie noc, reż. Borys Lankosz)
Jest w tym filmie jedna scena, kulminacyjna dla rozwoju fabuły, gdyż wyjaśnia przyczynę porwań dzieci, która utrwali się w mojej pamięci. Przedstawia 60-letnią kobietę (Dorota Tolak), której pierś ssie jej 40-letni synek (Dawid Ogrodnik), wszystko na tle planu scenografii przedstawiającej dziewczęcy pokój. I od niej chcę wyjść, ponieważ w Ciemno prawie noc ważnymi postaciami są […]
Przedpremierowo: Nigdy cię tu nie było, reż. Lynne Ramsay
Premiera: 13 kwietnia! Fragmentaryczna konstrukcja thrillera przenosi widza z roli śledzącego z napięciem rozwój teraźniejszej akcji do detektywa, który próbuje zrekonstruować przeszłość bohatera, ponieważ to ona determinuje jego zawodową aktywność. Co więcej, do końca nie wiadomo, czy obrazy z przeszłości to doświadczenia bohatera z perspektywy dziecięcej ofiary czy obserwatora. Albo, idąc za tytułem filmu, są […]
Dziecięca autentyczność (The Florida Project, reż. Sean Backer)
Fioletowo-różowe ściany, magiczne nazwy moteli, rozbiegane, głośne dzieci, a to wszystko na obrzeżach Disneylandu… Brzmi bajecznie? Oglądając plakat The Floridy Project, można spodziewać się lukrowanej opowieści o dzieciństwie. A jest dokładnie na odwrót. Im więcej różu, im więcej śmiechu dzieci… tym więcej dramatu. Pod warstwą obrazu wymarzonej rzeczywistości Disneylandu, który jest gdzieś w zasięgu ręki, […]